Feeds:
Antradas
Comentairos

Posts Tagged ‘Antonio Bárbolo Alves’

“Las lhénguas nun son meios de representar berdades yá conhecidas, mas de çcubrir realidades antes çconhecidas.”
Wilhelm von Humboldt

Quien liu la “pruma” de la semana passada quedou a saber qu’an meados de l seclo XX la çcusson subre l mirandés cuntinaba mais acesa que nunca. Na berdade, apuis de la sue “çcubierta”, por Leite de Vasconcelos, an finales de l seclo XIX, muitos habien sido aqueilhes que ora dezien que l mirandés nun eijistie, yá nun se falaba, era pertués mal falado, nun serbie para nada… Un de ls purmeiros, an finales desse seclo, habie sido José Barboza Leão (1818-1888), médido, deputado i grande defensor d’ua ourtografie (pa l pertués) “sónica”, capaç de reproduzir na scrita ls sons de la fala. Nun admira, tamien por isso, que nun fusse capaç de ber l mal que podie benir pa la filologie se l mirandés zaparecisse!

Mas, tornando a 1945 i a las páginas de l “Mensageiro de Bragança”, damos cun la çcusson antre António M. Mourinho i outro, que un sabemos quien ye, mas qu’assina “Um doutra terra”. Ye el que nun artigo de l die 1 de Márcio, cun l título “O mito do Nordeste”, ampeça por dezir que l “mirandés ye zelasselumbradamente defendido por “Um da terra”, referindo-se, naturalmente a Mourinho. Cumo puode pertuesa essa “lhéngua” que fálan esses probres faladores ou essa frincha de tierra de l nordeste pertués?, pergunta el. Acrecenta que l mirandés nun ye mais qu’un “dialeto atrasado”, cumo atrasada ye tamien la cidade de Miranda, adonde la cebilizaçon inda nun chegou. Por isso, arremata, era melhor que Mourinho se preoucupasse an se znudar de l burel antigo i pedisse stradas, melhoramentos ourbanos, trasportes, etc.

(more…)

Read Full Post »

“Em segundo lugar direi que, que me espantou ver o Sr. Vàsconcelos lastimar que o idioma portuguez venha a substituir o tal idioma da Térra de Miranda. Não imagino que mal d’aí pósa vir à filolojia.”
José Barboza Leão, “Revista Lusitana”, 1887

Nos dies 29 i 30 de Márcio, cumo por cierto será notícia neste Jornal, tenerá lhugar an Picuote, no Centro d’Ambestigaçon Multideciplinar Terra Mater, un Ancontro Anternacional d’ambestigadores que se dedícan al studo de la lhéngua i de la cultura mirandesas. Lhembrando-me de todos eilhes, mas tamien de l papel qu’este mesmo jornal ten tenido na dibulgaçon de la lhéngua i de la cultura de la Tierra de Miranda, quiero eiqui traer alguns testos i çcussones tubidas neste mesmo trabado. Ye ua forma de lhembrar quien screbiu i de lhembrar tamien que la ciéncia se fai de çcussones, d’eideias ziguales, indas que muitas bezes mos paréçan sien sentido.

L çcusson de que quiero dar cunta dou-se n’anho de 1945, quando Miranda se purparaba para festejar ls quatrocientos anhos de cidade i un home, António Maria Mourinho, ampeçaba a dar ls purmeiros passos na defesa de la sue lhéngua i de la sue cultura. Ua lhuita que fizo an toda sue bida.

(more…)

Read Full Post »

13 investigadores de cinco países apresentaram e debateram estudos sobre a língua e a cultura mirandesas, nos últimos dois dias em Picote.

Um desses investigadores foi Michal Belina, um jovem investigador viajou desde a Polónia até à aldeia no concelho de Miranda do Douro, para apresentar o seu estudo sobre o mirandês.

“Formei-me em estudos itálicos e fiz o meu Erasmus no Porto e quando me apercebi de que havia outra língua que não o português interessei-me. Fiz uma tese de mestrado sobre mirandês, que foi a primeira obra sobre este tema na Polónia, e estou a fazer o doutoramento sobre esta língua”, explica E não deverá ficar por aqui a influência do mirandês na Polónia. No futuro, a universidade de Varsóvia passará a ter uma disciplina sobre esta língua e cultura. Já Evelin Hargitai (lê-se Horguitói), da Hungria, tomou contacto com a segunda língua oficial de Portugal numa passagem por Lisboa e estudou o carácter linguístico e cultural do mirandês. “Do ponto de vista da socio-linguistica a língua mirandesa oferece grandes oportunidades de pesquisa. É uma cultura muito rica, com um vocabulário extraordinário, da agricultura, de cultura popular”, defende a investigadora que apresentou uma tese de doutoramento sobre este tema. O encontro de investigadores internacionais sobre o mirandês foi organizado pela Frauga – associação de desenvolvimento integrado de Picote. Tratou-se de uma iniciativa pioneira e que se deverá repetir, como adiantou, António Bárbolo Alves, linguista e vice-presidente da associação. “Conseguimos pela primeira vez é juntar gente de tantos países que trabalham sobre língua e cultura mirandesa, e isso é algo que nos enche de proa, de orgulho, mas também de responsabilidade. Espero que haja outros encontros, uma das conclusões e o que as pessoas pediram é que continuássemos a fomentar este diálogo”, frisa. De acordo com o investigador, o mirandês teve um grande avanço desde que foi criada a convenção ortográfica da língua, na década de 90. O mirandês foi reconhecido como a segunda língua oficial portuguesa em 1999. Agora o município de Miranda do Douro pede que o governo português assine a carta europeia das línguas regionais minoritárias.

(de Brigantia, 31-03-2016)

Read Full Post »

ANTÓNIO BÁRBOLO ALVES

“Naide ye porfeito… i todos queremos ser naide.”
Quino, “Mafalda”

“A rem que mi a mi mais vale (…)
– quando m’agora rem non dá,
Que lhi nom sei merecer mal!”
Airas Enjeitado

Antre las muitas dúbedas, curjidades i anteresses que se puoden ancuntrar na lhéngua mirandesa hai dues palabras que muitas bezes parécen anganhar quien nun la fala: son eilhas “nada” i “naide”. Quien conhece i fala la lhéngua puode até achar esta dúbeda sien sentido, mas la berdade ye que, dezde un punto de bista eitimológico, se trata de la mesma palabra ou, se quejirmos, de la mesma raiç. Por isso, la dúbeda ye porfeitamente lhegítima.

(more…)

Read Full Post »

A aldeia de Picote, no concelho de Miranda do Douro, acolhe até quarta-feira, o primeiro Encontro Internacional de Investigadores de Língua Mirandesa oriundos de seis países europeus, com a finalidade de proporcionar a partilha de saberes e experiências.

“O principal objetivo da iniciativa é o de juntar as pessoas que trabalham em torno da língua mirandesa, da investigação da segunda língua oficial em Portugal e que têm estudo publicados. Pretende-se, ao mesmo tempo, discutir os trabalhos que têm sido feitos por investigadores estrangeiros”, explica António Bárbolo Alves, um dos mentores do Encontro Internacional de Investigadores de Língua Mirandesa

(more…)

Read Full Post »

La Frauga, atrabeç de l sou Centro de Recursos i Ambestigaçon Multideciplinar bai ourganizar, ne ls próssimos dies 29 i 30 de Márcio, un Ancontro Anternacional d’Ambestigadores que se ténen dedicado al studo de la Lhéngua i de la Cultura Mirandesas. L mirandés ten merecido, ne ls redadeiros anhos, un antresse creciente por parte de ls lhenguistas i d’outros ambestigadores i la Frauga, ua anstituiçon de la Tierra de Miranda que ten na lhéngua i na cultura mirandesas un de ls sous alheçaces, acuolhe mais este Ancontro cun ambestigadores benidos de Pertual, de la Spanha, de l’Alemanha, de la Polónia, de la Hungrie i tamien de la Roménia. Las anscriçones i la partecipaçon son de grácia. Assi i todo pedimos que fágan ua anscriçon pul email frauga@gmail.com ou puls telemobles: 93 353 49 27 ou 96 561 8004

(more…)

Read Full Post »

ANTÓNIO BÁRBOLO ALVES

“La promoçon de las lhénguas regionales ou minoritairas nos diferentes países ou regiones de l’Ouropa representa ua cuntribuiçon amportante pa la costruçon d’ua Ouropa alheceçada nos prancípios de la democracie i de la dibersidade cultural.”
Carta ouropeia de las lhénguas regionales ou minoritairas, “Preámbulo”

Las notícias de ls últimos tiempos dan cunta de la buntade de la Cámara de Miranda de l Douro an ber assinada la Carta Ouropeia de las Lhénguas Regionales ou Minoritairas. Ye ua buntade que se saluda, pois essa assinatura puode representar mais un passo na recuperaçon i balorizaçon de la lhéngua i de la cultura mirandesas.

Assi i todo gustarie de deixar alguas palabras subre esta Carta i tamien subre la sue stória na stória de l mirandés.
La Carta ye ua cumbençon, de 1992, purparada pul Cunseilho de l’Ouropa, que ten cumo finalidade “amparar i zambulber las lhénguas regionales i las lhénguas de las minories nacionales tradicionales.” Ls outores defínun-la cumo un “tratado único ne l mundo” que ten, al todo, 23 artigos an sessenta i uito alíneas. Cada Stado que l assina debe rateficar, no mínimo, 35 destas alíneas que stan debedidas por campos que ban dezde l’eiducaçon, a la justícia, ls serbícios públicos, ls meios de comunicaçon, las atebidades i ls eiquipamientos culturales. Nun se trata, portando, d’un reconhecimiento, mas de cumpromissos que casa Stado assume, delantre de l Cunseilho de l’Ouropa, para cun la lhéngua, ou lhénguas, que quier promober. Este cumpromisso, diç l Cunseilho, debe ser tamien comun a outras ONG i “representantes de ls falantes”.

(more…)

Read Full Post »

ANTÓNIO BÁRBOLO ALVES

Fála-me para que you te conheça.
Séneca.

Este fin de semana, an Sendin, fui la Feira de ls Grazes, tamien chamada Feira de ls Burros. Datrás, quando you era garoto, este era un die de festa. Ir a Sendin, chubido an riba de l burro, cun albarda i tapete a cheirar a nuobos, era ir a ber l mundo. Pul Camino de las Rebuoltas, la giente íba-se ajuntando i alhá íbamos a saber de las nuobidades que chegában. Falába-se de muita cousa i ls mais nuobos recebiemos andicaçones de cumo era ua feira, mas tamien de cumo falar i antender ls de Sendin. Por isso, ua de las liçones era la d’antender ls sendineses i la maneira “cerrada” – cumo se dezie – d’eilhes faláren. I alhá benien, cumo siempre, las mesmas palabras.

– Tu sabes quei quier dezir “scabicar”?, perguntaba un.
– I “regagho”?, dezie outro.
– Á Maria, lieba las mulas al prado!, Ye assi que se diç an sendinés!, cumpletaba mais un.

(more…)

Read Full Post »

ANTÓNIO BÁRBOLO ALVES

– Há alguns [dialectos locaes] de alguns logares de Tras-os-Montes, e Minho, nas rayas de Portugal, e quasi se não podem chamar portuguez, mas só os usa a gente rustica d’aquelles lugares.
Jerónimo Contador de Argote, Regras da lingua portugueza

Cumo se sabe, festeija-se a 10 de Julho l Die de la cidade de Miranda. L die relhembra la era de 1545 quando l rei D. Joan III, fizo de la Bila de Miranda ua Cidade. Todos ls anhos hai las merecidas comemoraçones, uas mais rugidas qu’outras, mas l que quiero eiqui traer hoije ye la lhembráncia i la maneira cumo, an 1945, se fazírun esses festeijos.

(more…)

Read Full Post »

ANTÓNIO BÁRBOLO ALVES

Un que rouba i nuobe cunsentidores, total, dieç lhadrones.
Adaige mirandés

Un destes dies, a propósito de l tiempo an que bibimos, an que l denheiro ye un dius cun muitos seguidores i muitos outros a querer antrar pa la sue “eigreija”, oubi you dezir que “datrás l denheiro andaba mais arrebanhado”.

I quedei a pensar cumo, hai cinquenta ou sessenta anhos, las cousas nun éran cumo son hoije. Nun habie denheiro i l pouco qu’habie nun chegaba para todos. Mas quedei tamien a pensar an nes sentidos de la palabra “arrebanhar”. Quando me dezírun que “l denheiro andaba mais arrebanhado” stou cierto de que querien dezir que l denheiro era mais scasso ou qu’habie pouco i era preciso guardar l pouco que se ganhaba. Ye que na berdade la palabra ten mais qu’un sentido que, tamien, eilhes, parécen andar cun l tiempo.

(more…)

Read Full Post »

Older Posts »